6 marca ukraińska Gwardia Narodowa poinformowała o nieudanej próbie utworzenia korytarza humanitarnego z obleganego Mariupola. Siły rosyjskie miały otworzyć ogień do cywilów.

7 marca Rosjanie zastrzelili Jurija Prilipkę, mera podkijowskiego Hostomela, który rozwoził ukrywającym się mieszkańcom chleb. Hostomel, Bucza i Irpień, wciąż znajdowały się w rękach rosyjskich.

Rosjanie zaczęli wprowadzanie na obszary działań wojennych coraz więcej jednostek bezpieczeństwa wewnętrznego, w tym Federalnej Służby Wojsk Gwardii Narodowej Rosji – Rosgwardii. Ich aktywność ma charakter pacyfikacyjny, jednostki te prowadzą działania represyjne, mające na celu sterroryzowanie ludności cywilnej.

8 marca ukraińskie wojsko poinformowało, że odparło rosyjski atak na Izium w obwodzie charkowskim oraz, że Charków jest w pełni kontrolowany przez Siły Zbrojne Ukrainy. Mariupol został odizolowany przez siły rosyjskie. Pojawiły się doniesienia, że na okupowanych terenach obwodów charkowskiego, sumskiego, czernihowskiego i kijowskiego Rosjanie dopuszczali się aktów grabieży i przemocy wobec cywilów. W obwodach chersońskim i mikołajowskim prowadzone miały być działania psychologiczne wobec mieszkańców w oparciu o dziesięć grup taktycznych walki psychologicznej. Ponadto Federalna Służba Bezpieczeństwa utworzyła grupy operacyjne mające na celu zdławienie ognisk oporu społecznego, co zapowiada represje wobec ludności cywilnej.

9 marca Rosjanie dokonali ataku lotniczego na oddział położniczy i szpital dziecięcy w Mariupolu. W wyniku ataku zaginęły 3 osoby, a 17 osób zostało rannych. Ostrzał Mariupola kontynuowany był również w kolejnych dniach. Miasto pozostawało bez prądu, ogrzewania, jedzenia i wody pitnej. Pojawiały się doniesienia o śmierci ludności cywilnej z powodu braku wody pitnej. Do miasta z powodu ciężkich walk nie docierały konwoje z pomocą humanitarną.

W Charkowie siły rosyjskie zniszczyły od początku wojny 400 wielopiętrowych bloków mieszkalnych.

Koncern Energoatom poinformował, że rosyjskie wojska zaminowały brzeg zbiornika kachowskiego na Dnieprze, tuż obok zajętej Zaporoskiej Elektrowni Atomowej.

11 marca ofensywa rosyjska rozszerzona została na zachód Ukrainy. Zaatakowane zostały lotniska w Łucku i Iwano-Frankiwsku. Po raz pierwszy zbombardowane zostało także położone w środkowo-wschodniej części Ukrainy miasto Dniepr. Walki toczyły się również na północno-wschodnim i wschodnim podejściu do Kijowa.

Zaostrzyły się także działania propagandowe i dezinformacyjne. Ukraińskie Siły Powietrzne podały informację, że Rosja przeprowadziła operację „pod fałszywą flagą”, używając swoich odrzutowców do ostrzeliwania wsi Kopani w pobliżu granicy białorusko-ukraińskiej z przestrzeni powietrznej Ukrainy. Wg. ukraińskich relacji zaatakowane miałyby zostać także dwie wioski białoruskie. Ataki te miały zdaniem strony ukraińskiej spowodować otwarte przystąpienie do wojny Sił Zbrojnych Białorusi. Ministerstwo Obrony Białorusi zdementowało informacje o takich atakach.

Fot. Zabity przez Rosjan Jurij Prilipka. Fot. Facebook.com